DIECEZJA WŁOCŁAWSKA

DEKANAT LIPNOWSKI

PARAFIA  RZYMSKOKATOLICKA
p. w. św. Wojciecha B. M.   
ul. Sienkiewicza 2, 
87-620 Kikół ,
tel.  518014720 - ks. proboszcz 
lub  518014686  - ks. wikariusz,    
parafiakikol@gmail.com

 


Posługi w Kościele

1. Wśród innych funkcji liturgicznych należy wymienić nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej, animatorów i ceremoniarzy, dyrygentów chórów i kantorów, a także zakrystianów.
Nadzwyczajni szafarze Komunii świętej
2. W wielu polskich parafiach posługują także nadzwyczajni szafarze Komunii świętej. Ich zadaniem jest zanoszenie Komunii świętej chorym, a w szczególnych przypadkach pomagają także w udzielaniu Komunii świętej w kościele. Zasady przygotowania do tej funkcji i sposób jej spełniania określają dokumenty Episkopatu Polski .
3. Nadzwyczajni szafarze mogą rozpocząć przygotowanie do posługi akolity lub też pozostać w swojej dotychczasowej funkcji.

Posługa organisty i kościelnego w świetle ustawodawstwa Kościoła powszechnego


Wydaje się, że na początku należy przywołać te normy prawne Kościoła powszechnego, które wskazują przede wszystkim na obowiązki służby kościelnej. Wszyscy wierni winni wiedzieć, czego mogą oczekiwać od pracowników kościelnych w swojej parafii.
Sobór Watykański II porusza kwestie muzyki i sztuki kościelnej w Konstytucji o Liturgii w rozdziale VI i VII. W kolejnych punktach rozdz. VI Konstytucja wskazuje na wagę tychże sfer życia Kościoła. Wyróżnia spośród wszystkich czynności liturgicznych te, które "przybierają godniejszą postać" ze względu na związanie jej z muzyką, poprzez obecność asysty oraz czynne uczestnictwo wiernych (KL 113). Natomiast w punkcie dotyczącym nadrzędności rodzaju muzyki liturgicznej, Ojcowie soborowi rezerwują pierwsze miejsce dla chorału gregoriańskiego, który określa się jako "własny śpiew liturgii rzymskiej" (KL 114) . W tak lapidarny, ale jakże wymowny sposób pragną oni wskazać na wielką rolę muzyki w liturgii.
Istotnym dokumentem dla Kościoła posoborowego w Polsce była wydana w 1979 r. Instrukcja Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej. Dokument powyższy jest bardzo ważny, ponieważ podaje szereg szczegółowych danych, dotyczących miejsca, wykonawców oraz charakteru muzyki sakralnej. W kolejnych punktach tego dokumentu czytamy:
Nr 5. "Każda czynność liturgiczna powinna być uprzednio starannie przygotowana pod względem (...) muzycznym. Odpowiedzialnym za to są także współpracownicy duszpasterzy, a zwłaszcza organista, kantor oraz prowadzący zespoły śpiewacze".
Nr 7. "Przy wyborze repertuaru muzycznego należy uwzględnić możliwości wykonawców (...)".
Nr 8. "Repertuar utworów, czy to śpiewanych, czy wykonywanych na instrumentach, musi zgadzać się z okresem liturgicznym, jak również odpowiadać treściowo danej czynności liturgicznej".
Nr 10. "Wszystkie śpiewy przeznaczone do użytku liturgicznego mają mieć aprobatę Konferencji Episkopatu Polski albo Władzy Diecezjalnej" .
Nr 13. "Śpiewu stałych części Mszy św., a także psalmu responsoryjnego (...) nie wolno zastępować pieśniami mającymi nawet Imprimatur władzy kościelnej".
Nr 15. "Zabrania się wykonywania w ramach liturgii piosenek religijnych (...)".
Nr 35. "W każdym kościele powinna istnieć - schola cantorum. Należy także szkolić i formować kantorów - solistów (...)".
Z powyższego przeglądu prawodawstwa ogólno kościelnego wynika, że:
a) w dużej mierze godność czynności liturgicznych zależy od ich połączenia z muzyką;
b) muzyka liturgiczna musi być dobrze przygotowana i właściwie dobrana. Wymaga ona także uwzględnienia możliwości wykonawców oraz aprobaty władzy kościelnej;
c) należy podejmować wysiłki, by było coraz więcej zespołów śpiewaczych oraz solistów, wykonujących muzykę dla potrzeb liturgii.

 

     

Sakrament kapłaństwa

    Spośród siedmiu sakramentów trzeba jeszcze przypomniećsakrament kapłaństwa. Ustanowił go Jezus w Jerozolimie, w Wieczerniku, w przededniu swojej męki i śmierci na krzyżu. Sakrament ten powstał w związku z Eucharystią i dla jej sprawowania (por. Łk 22, 19; 1 Kor 11, 24-26). Jednak ma dużo szersze znaczenie. A na pamiątkę tamtych wydarzeń każdy czwartek przed Wielkanocą nazywany jest "wielkim".   

         Już sama etymologia naprowadza na sens kapłaństwa. Łacińskie słowo sacerdos oznacza dającego dostęp do tego, co święte {sacrum). Drugie określenie kapłana - pontifex - oznacza "budującego most". Kapłan buduje pomost pomiędzy doczesnością a wiecznością oraz między człowiekiem a Bogiem i wspólnotą. Natomiast słowo prezbiter pochodzi z języka greckiego, w którym oznacza przełożonego dawnej gminy chrześcijańskiej, starszego nie tyle wiekiem, co wyższego funkcją.

     Każdy ochrzczony ma udział w jedynym skutecznym Kapłaństwie Chrystusa, które istnieje w dwóch odmianach: jako powszechne kapłaństwo wszystkich wiernych i kapłaństwo hierarchiczne, czyli służebne. Przez sakrament święceń jest udzielane kapłaństwo urzędowe, dla służby wspólnocie.

     Biblia uczy, że kapłaństwa nikt nie może sam sobie wybrać (Hbr 5, 1-4). Jest ono niezależnym darem Bożym, konsekwencją usłyszanego głosu powołania i pozytywnej odpowiedzi człowieka na wolę Boga. Szczególny okres rozeznawania powołania to pobyt kandydata w seminarium duchownym lub nowicjacie zakonnym. 

     Sakrament kapłaństwa wewnętrznie upodabnia do Chrystusa w wypełnianiu trzech głównych zadań: nauczania, uświęcania i rządzenia. Są one w rzeczywistości działaniami zmartwychwstałego Jezusa, który budzi wiarę, gromadzi ludzi, tworzy jedność Kościoła i prowadzi do zbawienia. Przez otrzymane święcenia kapłan wchodzi w wewnętrzną komunię z Jezusem.  Działa w osobie" samego Chrystusa, który uobecnia swoje działanie przez niego, zwłaszcza wtedy, gdy kapłan dokonuje aktów sakramentalnych, np. chrztu, rozgrzeszenia lub konsekracji chleba i wina. Pierwszym zadaniem wynikającym z sakramentu kapłaństwa jest posługa nauczania. Punktem odniesienia jest obraz Jezusa - Dobrego Pasterza (J 10), który interpretował Pisma i jasno wskazywał kierunek. Stąd sakrament ten wyznacza i uzdalnia do misji głoszenia tego, czego Jezus nauczał, a co Kościół wiernie przekazuje. Kapłan uczy w imieniu Chrystusa. Proponuje prawdę, którą są Jego słowa i sposób postępowania. Ma za zadanie ukazywać jedyną Moc zdolną dokonać trwałej odnowy człowieka. Głosem i sercem, dotykiem i decyzjami kapłan uobecnia jedyną i powszechną naukę, która stworzyła Kościół i gwarantuje szczęśliwe życie wieczne. 

ks. Jan Sawicki

                              

 

Proboszczowie parafii p.w. Św. Wojciecha w Kikole od roku 1903:

ks. Adolf Kukwa -

1903 – 1933

ks. Wojciech Wolski -

1933 – 1939

ks. Tadeusz Szmidt -

1939 – 1945

ks. Jan Dusiński -

1945 – 1947

ks. Wojciech Wolski -

1947 – 1949

ks. Feliks Grzelka -

1949 – 1956

ks. Bronisław Babinowski -

1956 – 1961

ks. Edward Prandota -

1961 – 1962

ks. Zenon Krupiński -

1962 – 1967

ks. Władysław Szczepanik -

1967 – 1968

ks. Stanisław Kilian -

1968 – 1990

ks. Tadeusz Korpusiński -

1990 – 1993

ks. Władysław Woźniak -

1993 – 2003

ks. Grzegorz Ziętarski -

2003 – 2009

ks. Marek Mrówczyński -

od  2009

Duszpasterze i obecni pracownicy Parafii

 
ks. Marek Mrówczyński - proboszcz; tel. (054)289 40 12 lub 518 014 720
ks. Krzysztof Kurant - wikariusz; tel. 518014686

Pan Piotr Bednorz - organista; tel. 693 648 433
Pan Stanisław Podlas - kościelny i pracownik cmentarza -tel.785 867 72

 

         

 

 

Copyright © 2012 - cptiv - All rights reserved.